Blog o Japonii. Japoneczka

Akira Kurosawa urodził się 23 marca 1910 roku na przedmieściach Tokio, jako szóste dziecko, w rodzinie o tradycjach samurajskich. Jego ojciec był oficerem wojskowym i bardzo często zabierał swoje dzieci do nowo powstałych kin pokazując im zachodnie filmy świeżo sprowadzane do Japonii i stąd pewnie ta fascynacja kinem europejskim. Potem jego ojciec uznał, że filmy japońskie mają lepszy wpływa na naukę i postanowił odejść od zagranicznych pokazów. W szkole zauważono duży talent małego Kurosawy.

Po skończeniu szkoły Akira pisywał artykuły do radykalnej gazety, studiował plastykę i czytał książki. W 1936 odpowiedział na ogłoszenie i w ramach programu dla początkujących filmowców, dostał angaż w studiu P.C.L. jako asystent reżysera Yamamoto Kajiro oraz scenarzysty. Zadebiutował samodzielnie w 1943 filmem propagandowym na potrzeby militarystów. Następnie wstąpił do wytwórni Shintoho, produkującej filmy służące ukazaniu prawdy o współczesności, co wpłynęło na pełną jego swobodę. W 1948 poznał pracującego w studio oświetleniowca i aktora Mifune Toshiro, rozpoczął z nim 15-letnią współpracę filmową, owocującą w największe arcydzieła na skalę światową. W roku 1950 za Rashomon otrzymał  Oscara i Złotego Lwa na MFF w Wenecji.

Dalszy okres twórczości Kurosawy stanowią głównie adaptacje zachodnich klasyków literatury: Shichinin No Samurai - Srebrny Lew w Wenecji, Kakushi Toride No San Akunin – Srebrny Niedźwiedź w Berlinie, Akahige – Grand Prix w Moskwie. Następnie założył własną firmę produkcyjną Kurosawa Purodakushon, co pozwoliło mu na przydział większych budżetów. Odsunięty od realizacji Tora Tora Tora 1 970 roku i przybity klęską swojego pierwszego filmu kolorowego Kurosawa podjął próbę samobójczą, podcinając sobie nadgarstki 36 razy. Cudem przeżył. U schyłku kariery kręcił obrazy obyczajowe. W 1990 uhonorowano go Oscarem za całokształt twórczości. Zmarł 6 września 1998 roku na wylew krwi do mózgu w Setagaya, pozostawiając kinematografię japońską w rękach Kitano Takeshi.

W czasie swojej kariery trwającej od 1943 do 1993 roku podpisał swoim nazwiskiem ponad trzydzieści filmów pełnometrażowych, ujawniając przy tym swój geniusz. Dzięki licznym nagrodom oraz ogromnej popularności wśród publiczności promieniowanie jego dzieła jest niezwykle duże i silne. Rozpropagował kino japońskie na całym świecie i dzisiaj już nie można o nim mówić bez wspominania o Kurosawie.  Choć od jego śmierci minęło dziesięć lat świat nie zapomina o wielkim wkładzie Akiry Kurosawy na rozwój światowego kina. Wywarł wielki wpływ podczas swojego życia i wciąż zachwyca najwybitniejszych filmowców realizujących swoje współczesne projekty.

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie zorganizowało wystawą z okazji 100-lecia urodzin wybitnego japońskiego reżysera (pisałam o tym, wpiszcie w wyszukiwarkę na japoneczce: Akira Kurosawa). Będziecie mogli zobaczyć też osobiste pamiątki Andrzeja Wajdy związane ze spotkaniem obu reżyserów, jakie miało miejsce w Tokio w lutym 1989 roku. Wystawa w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha będzie czynna do 14 kwietnia 2010 roku.

A we Wrocławiu Dyskusyjny Klub Politechniki Wrocławskiej zaprasza w środę 31 marca na godz. 19:00 do 21:30 na pokaz filmu Rashomon organizowany we współpracy z Kołem Azjatyckim UWr. z okazji 100-lecia urodzin Akiry Kurosawy.

Które filmy Kurosawy uważacie za najlepsze? i za co cenicie tego wybitnego reżysera?

Nareszcie zapachniało wiosną, a już niedługo zacznie pachnieć babami i mazurkami! Ponieważ święta tuż tuż, postanowiłam poświęcić parę chwil na rodzinne przygotowania ozdób wielkanocnych oraz na pożegnanie sezonu narciarskiego. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego weekendu.

Zobacz też:

1. Mieko Harada, japońska aktorka w filmach Kurosawy
2. Otwarta Akademia Kina Japońskiego 2010
3. Rashōmon
4. Sesja naukowa – Akira Kurosawa
5. Festiwal w Wenecji i „Norwegian Wood”